مثل بهار / شاعر محمدحسین حیدری زرنه

ای بوسه ات آرامشِ شیرینِ لبانم !
کی می شود این حادثه را با تو بخوانم

یک شعر؛ برای دلِ خود گفته ام امشب
از من بپذیرند اگر منتقدانم

ای چشم تو از هر چه گل و آینه؛ خوش تر!
یکروز تو را می کشد این فرشچیانم

یادت نرود اولِ این شعر چه گفتم
من مثل شجریان یکی از دلشدگانم

انگار من از نسلِ بهارم که همیشه 
بویِ خوشِ پاییز می آید ز دهانم 

بگذار غمِ زردیِ این عشق؛ بخشکد
من مثلِ بهار آمده ام تا که بمانم

من مثل بهار آمده ام تا نگذارم
با دستِ خزان بسته شود این چمدانم

✍ #محمدحسین_حیدری_زرنه 
@m_m_heidary